11-04-2014, 00:00
Rozliczanie faktur wystawianych w walutach obcych może nastręczać przedsiębiorcom pewne trudności, zwłaszcza w zakresie tego, jaki kurs wymiany walut przyjąć podczas ujmowania kosztów w księdze przychodów i rozchodów.
W art. 11a ustawy o PIT czytamy, że przewalutowanie kosztów transakcji zawieranej z udziałem walut obcych odbywa się w oparciu o średni kurs złotego (ogłaszany przez NBP) obowiązujący w dniu roboczym poprzedzającym termin wystawienia faktury. Do zasady tej stosować się muszą m.in. przedsiębiorcy z sektora usług budowlanych i transportowych.
Mimo zawierania transakcji w walucie obcej kwoty podatku ujmować należy zawsze po przeliczeniu należności na złotówki (§ 5 ust. 6 rozporządzenia w sprawie faktur). Podkreślić przy tym warto trudności, jakie może napotkać przedsiębiorca, wystawiając faktury w walucie obcej, a dotyczą one sposobu zaokrąglania wysokości podatku VAT podanego w złotówkach. W jaki sposób powinny odbywać się wyliczenia? Cenę jednostkową netto wyrażoną w euro należy przeliczyć po średnim kursie euro podanym przez NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Wynik powinien być zaokrąglony do dwóch miejsc po przecinku, a następnie wykorzystany w tej postaci do obliczenia wartości całości przedmiotu transakcji (czyli należy przemnożyć tę kwotę przez ilość sztuk towaru). Uzyskaną sumę wystarczy już tylko przemnożyć przez stawkę podatku VAT, po czym dodać tę kwotę do wartości netto danej transakcji.
Dodać należy, że ze względu na to, iż czas uregulowania płatności za fakturę zwykle następuje z dość znacznym opóźnieniem po dacie wystawienia faktury, transakcje walutowe obarczone są ryzykiem wahań kursowych. Zmiana kursów walut skutkować będą zwiększeniem bądź zmniejszeniem kwoty przychodów lub kosztów, w zależności od wartości różnic kursowych z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i dnia uznania wymaganą kwotą rachunku przedsiębiorcy przyjmującego płatność.
Jeśli kwota uznania – po przeliczeniu jej na złotówki – jest wyższa niż ta widniejąca na fakturze, firma uzyskuje przychód, który powinien być opodatkowany. Gdy wartość ta jest niższa, przedsiębiorstwo do czynienia będzie miało z dodatkowym kosztem. Analogicznie podobne konsekwencje będą pojawiać się w przypadku opłacania faktur w walucie obcej przez przedsiębiorcę.
Powstałe różnice kursowe odnotowywane powinny zostać w księdze przychodów i rozchodów w ramach "pozostałych przychodów" lub "pozostałych wydatków".
Komentarze